Op 12 juli is de Europese verordening ‘Platform-to-Business’ (P2B) van kracht geworden. Ondernemers doen steeds meer online zaken via platformen. De Europese Commissie wil hen ondersteunen door regels op te stellen over wat er in de algemene voorwaarden hoort, meer transparantie te bieden over de rankings en te ondersteunen bij het oplossen van geschillen. Geen tijd om de hele wettekst door te spitten? Begrijpelijk, wij zetten daarom de vier belangrijkste onderdelen op een rijtje.
De P2B-verordening geldt voor platformen die transacties tussen ondernemers (verkopers) en consumenten (kopers) faciliteren. Ook als de uiteindelijke transactie niet via het platform plaatsvindt, maar via de website van de verkoper of op een fysieke plek. Denk hierbij aan vergelijkingssites als Gaslicht.com of een platform als 1kapper waar je een afspraak bij de plaatselijke haarsalon kunt maken.
Een platform valt onder de P2B-verordening als het voldoet aan de volgende criteria:
De verkopers op het platform zijn gevestigd in de Europese Unie
Op het platform worden producten en goederen aangeboden aan consumenten in de Europese Unie
Op het platform worden door verkopers producten en diensten aangeboden aan consumenten (B2C) en niet door ondernemers aan ondernemers (B2B)
Het platform heeft een contractuele afspraak met de verkopers die hun producten of goederen aanbieden
Er zijn ook platformen waar de P2B-verordening niet voor geldt. Een webwinkel die direct aan consumenten verkoopt, hoeft logischerwijs niet aan de bepalingen in de verordening te voldoen. Maar ook platformen waar consumenten onderling producten (kosteloos) uitwisselen, zoals Nextdoor of Peerby, zijn gevrijwaard.
De Europese Commissie stelt ook een aantal nieuwe regels voor de algemene voorwaarden van een platform. Zo moeten de voorwaarden in duidelijke taal geschreven zijn en gemakkelijk vindbaar voor de verkopers op het platform. Daarnaast staat in de voorwaarden beschreven tot welke data, waaronder persoonsgegevens, een verkoper toegang krijgt.
Bij een wijziging in de voorwaarden heeft een verkoper 15 dagen de tijd om te bepalen of hij met de voorwaarden akkoord gaat, of dat hij zijn producten en diensten niet langer via het platform wil aanbieden. Is er sprake van een ingrijpende wijziging, dan geldt een langere opzegtermijn om de verkoper tijd te gunnen zich goed voor te bereiden. Gaat het om tekstuele wijzigingen, een verandering van de wettelijke verplichtingen of een aanpassing die te maken heeft met een gevaar voor consumenten (zoals fraude), dan geldt geen opzegtermijn.
In de algemene voorwaarden staat ook beschreven wanneer een platform een verkoper mag schorsen of verwijderen. Hiervoor moet wel een goede motivatie worden opgesteld met objectieve redenen, zoals het herhaaldelijk schenden van de voorwaarden of het aanbieden van slechte producten of diensten. Een platform moet een verkoper tenminste 30 dagen vantevoren van de verwijdering op de hoogte stellen, tenzij er een acute reden is.
Rankings zijn voor verkopers op een platform enorm belangrijk. Zaken als veel retourzendingen, annuleringen of een lage beoordeling door kopers kunnen van invloed zijn op de plek die een verkoper krijgt in de zoekresultaten. De Europese Commissie wil dat platformaanbieders meer inzicht geven in de parameters die worden gebruikt om de ranking te bepalen. In de algemene voorwaarden moeten dan ook de belangrijkste parameters en het relatieve belang van deze parameters worden opgenomen. Is het tegen betaling mogelijk om hoger in de ranking te komen, dan moet dit ook duidelijk beschreven zijn in de voorwaarden. Tenslotte mag een platformeigenaar zijn producten geen voorkeursbehandeling geven ten opzichte van de producten van derden. Ook hierover moet de platformeigenaar duidelijk communiceren.
Voor het oplossen van geschillen tussen een platform en een verkoper stelt de Europese Commissie nieuwe regels voor de grotere spelers. Dit zijn platformen met meer dan 50 werknemers in dienst of een jaaromzet van meer dan 10 miljoen euro. Deze partijen moeten een intern klachtenafhandelingssysteem opzetten, waar verkopers eenvoudig en snel met hun klachten terecht kunnen. Bovendien stellen deze platformen twee of meer bemiddelaars aan, die geschillen buiten de rechter om kunnen oplossen. Komt het toch tot een rechtszaak, dan kan een organisatie zonder winstoogmerk namens de verkopers het woord doen.
Lees hier het gehele artikel op Emerce!